Loading...پریاپیسم همان نعوظ دائم است که با درد همراه بوده و الزاما با تحریک و یا میل جنسی همراه نمی باشد.اختلافات زیادی در مورد تعریف اختلال نعوظ دائم یا پریاپیسم وجود دارد که بر طبق جدیدترین آن، پریاپیسم نعوظی است که بیشتر از شش ساعت طول بکشد. توصیه ی اغلب متخصصین این است که در صورت ادامه پیدا کردن نعوظ به مدت چهار ساعت ،باید فرد هر چه سریع تر خودش را به یک مرکز درمانی برساند.
علل ابتلا به پریاپیسم کدام اند؟
نعوظ طبیعی به دلیل ریلکس شدن عضلات داخل آلت تناسلی مردانه و بالا رفتن جریان خون در درون آلت به وجود می آید. ایجاد تورم در عضلات آلت تناسلی موجب می شود تا فشار به رگ های خونی آن وارد شده و خون در آنها به دام بیفتد.
پس از انزال، سطح هورمون آدرنالین افزایش یافته و همین امر موجب شل شدن عضلات و کاهش فشار بر رگ ها و در نتیجه از دست دادن حالت نعوظ می گردد.
نعوظ دائمی یا پریاپیسم، ممکن است به صورت خود به خود و یا به خاطر عوارض جانبی دیگر متدهای درمانی پزشکی رخ دهد.
بروز این اختلال ،تقریبا در ۳۵ درصد موارد بدون علت هستند و ۲۱ درصد به دلیل مصرف برخی داروها و یا سوء مصرف الکل اتفاق می افتد.همچنین تقریبا ۲۱ درصد موارد به خاطر تروما و ۸ درصد ابتلا به پریاپیسم به دلیل اختلالات خونی بروز می نماید.
از نظر پزشکی نکته ی مهم و قابل توجه این است که فشار خون در آلت بالا است یا پایین. این قضیه می تواند میزان آسیب دیدن بافت را مشخص کند.
هر چند علت اساسی بروز این اختلال در آقایان مشخص نشده و اختلافات بسیاری بر سر آن است اما آنچه که واضح است این است که اختلال پریاپیسم زمانی خود را نشان می دهد که مکانیزم شل شدن آلت تناسلی در آقایان آسیب دیده و یا دچار اختلال شود.
اختلال نعوظ دائم می تواند به یکی از علل ذیل در فرد ایجاد شود:
-اختلالات خونی مخصوصا بیماری سلول داسی شکل، میلوم، تالاسمی و سرطان خون
-تروما به دلیل حوادث یا انجام عمل جراحی
-آسیب به سیستم عصبی به ویژه به علت آسیب های نخاعی و به صورت نادر به دلیل ابتلا به بیماری های ام اس و دیابت
-دارو های مورد استفاده در درمان ناتوانی جنسی به ویژه آنهایی که به صورت تزریق به داخل آلت تناسلی استفاده می شوند.
-مصرف دیگر دارو به ویژه استفاده ی بیش از حد از بعضی داروهای روانپزشکی، فشار خون، سموم ضد انعقادی، الکل و برخی دارو های دیگر.
درمان پریاپیسم
اگر با نعوظ بیش از چهار ساعت رو به رو شدید،باید هر چه سریعتر به مراکز درمانی و یا مراکز فوریت های پزشکی مراجعه نمایید.
-در بسیاری از موارد پس از چند بار انزال و یا انجام فعالیت های بدنی و یا قدم زدن این اختلال برطرف می شود.
-اگر سریعا جهت رفع مشکل اقداماتی انجام شود ممکن است داروهای خوراکی مشکل را حل کنند.
-در بعضی موارد احتمال دارد پزشک به کمک سوزن مقداری از خون آلت تناسلی را تخلیه کند.این کار نیاز به تخصص داشته و باید حتما توسط پزشک انجام شود.
-در مواردی که روش های بالا موثر واقع نمی شوند، ممکن است پزشک یک ماده خاص را به داخل آلت تناسلی تزریق کند.
-در مواردی بسیار نادر برای جلوگیری از آسیب دیدن دائمی عضلات آلت تناسلی ممکن است شخص تحت عمل جراحی قرار گیرد.
در مواردی که اختلال نعوظ دائمی به دلیل تزریق داروهای درمان ناتوانی جنسی بروز کند، پس از بهبود نعوظ دائم باید جهت کاهش ریسک ،برای درمان ناتوانی جنسی از متدهایی غیر از تزریق استفاده کنند.
خوشبختانه با پیشرفت های جدید، بسیاری از دارو های موثر در درمان ناتوانی جنسی به صورت خوراکی تجویز می شوند که باعث کاهش موارد بروز نعوظ دائمی به علت تزریق دارو می شود.
عوارض اختلال نعوظ دائم چیست؟
در مواردی بسیار نادر، نعوظ دائم درمان نشده می تواند منجر به آسیب دیدگی بافت آلت تناسلی در آقایان گردد. چنانچه این اتفاق برای فرد رخ دهد، ممکن است عمل نعوظ دچار اختلال شود. در این موارد ممکن است لازم باشد که با استفاده از عمل جراحی در آلت تناسلی، پروتز و یا ایمپلنت کار گذاشته شود.
